quarta-feira, 28 de fevereiro de 2007

O Grande Circo Místico


Um dia, um moço de vinte anos chamado Wagner, e alcumado Pá, por si mesmo, em honor ao deus da flauta, chega a Barcelona para viver com a sua mãe, que trabalha no consulado do Brasil.
Quando chega, toca com varios grupos, após trabalha de mete-discos e organiza conertos.
Aginha chega a trabalhar em Jamboree, o bar/discoteca mais concorrido da Plaça Real.
Alí toma contato com o alquimista maior da música ravaleira: Manu Chao, que sempre que pode, pula polos grupos e polos músicos que começam.

Um dia, ele decide subir também ao cenário e reune aos amigos para ofrecer um macro-concerto na sala Cibeles, no bairro de Gràcia, que junto com El Raval, é o berce de tanta música. Com ele atuam Amparanoia, Dusminguet,Color Humano, Macaco, Manu Chao.
A partir de ai, reune um grupo de músicos e fundam Brazuca Matraca.
Seu primeiro trabalho, sai no ano 2000.
O grupo, amais de Wagner Pá, fica formado por:

- Fede : cantante, guitarrista. Argentino.
- Cesc : guitarrista.
- Mr Pluma : batería. Argentino nado en Uruguai,
- Norberto : baixo. Ex baixo e guitarrista de Freegueto, este brasileiro é o toque poético e bossanova dos Brazucas.
- Ze Luis : percusão. De Sao Paulo, tocava con Wagner há mais dumha década numha banda rock chamada "Dedo de Dios".
- Toti : samplers, teclados.



Também passaron por lá el Muñeco, Miguelito, Laieta, Beto Bedoya...
Após publicar Brazuca Matraca, publicam dous discos mais:
Discografía:


Brazuca Matraca (2000 )
Folía (2000 single)
Imparable Transeunte (2003 )
Melic (2005 )



Sua música é sensual. Mas cumhas pingas de tristeça e de poesia,ao meu ver. Percebo melancolia em sua música.
Não sei bem por que, faz-me lembrar aquela fermosa cançao: "Tristeça não tem fim..." Mas de seguro são cousas minhas.
Ou que a bossanova é assim. Um algo alegre mas um algo melancólica. Por esso é tão fermosa...
Elas mesturam reggae, ska, bossanova, rap...
Seus concertos são muito participativos e sua música soa assim:









Nenhum comentário: